Porady logopedy

PORADY LOGOPEDY

Drodzy rodzice, kochane dzieci!

Aby dobrze wykorzystać ten wolny, choć trudny czas i nie zaprzepaścić naszych ćwiczeń prowadzonych w  ramach terapii logopedycznej w przedszkolu, proponuję wykonywanie pewnych ćwiczeń w domu. Warunkiem prawidłowego rozwoju mowy jest przede wszystkim sprawność całego aparatu mowy, w skład  którego wchodzi: aparat oddechowy, aparat  fonacyjny i aparat artykulacyjny. Zachęcam do wspólnych ćwiczeń z dzieckiem (najlepiej codziennie). Z pewnością wywoła to wiele śmiechu i zachęci dziecko do wykonywania ćwiczeń. Poniżej podaję kilka ćwiczeń doskonalących aparat mowy.

1. Ćwiczenia oddechowe – Dziecko powinno wdychać powietrze nosem, a wydychać ustami. Artykulacja powinna odbywać się na wydechu. Ćwiczenia oddechowe można wykonywać w różnych pozycjach: stojącej, siedzącej, leżącej ( w zależności od ćwiczenia).

• Bańki mydlane – można użyć gotowych baniek kupionych w sklepie, a można samemu przygotować płyn i słomkę. Bańki dmuchamy raz długo – raz krótko, raz słabo – raz mocno (można to zrobić w kubku). Jest coraz cieplej – zachęcam więc do dmuchania baniek przez okno lub z balkonu i przy okazji obserwowania ich lotu.
• Dmuchanie na pocięte paski papieru trzymane w ręku z różną siłą i długością wydechu.
• Dmuchanie na wiatraczki, na kulki z waty itp.

2. Ćwiczenia fonacyjne – Mają one za zadanie wykształcenie odpowiedniego nastawienia głosowego, czyli odpowiedniego dostosowania wysokości i natężenia głosu podczas mowy.

• Zabawy w naśladowanie odgłosów zwierząt – gęś: gę, gę, gę; kura: ko, ko, ko; osioł: i-o, i-o, i-o; koń: kląskanie, parskanie; baran: beee, beee; koza: meee,meee, krowa: muuu, muuu.
• Naśladowanie śmiechu różnych ludzi – mężczyzna: głośne hohohoho; kobieta: średnie natężenie hahahaha; staruszka: ciche hehehehe; dziecko: piskliwe hihihihi.
• Śpiewanie na samogłoskach kołysanek, np. na melodię „Kotki dwa” śpiewamy aaa aaa aaaaaaa (raz cicho, raz głośno).

3. Ćwiczenia artykulacyjne – Przy wymawianiu poszczególnych dźwięków mowy towarzyszy nam poruszanie się języka, warg, podniebienia miękkiego i żuchwy. Ruchy te muszą być precyzyjne, tzn. powinny być wykonywane w ściśle określony sposób, w danym miejscu jamy ustnej. Dlatego ćwiczenia narządów artykulacyjnych dziecko powinno wykonywać przed lustrem (ewentualnie przed małym lusterkiem).

• Zabawa „Lusterko” – Rodzic siedzi naprzeciwko dziecka. Jedna osoba robi różne minki, a druga osoba – lusterko stara się naśladować. Zamieniamy się rolami.
• Języczek wędrowniczek – Rodzic opowiada dziecku historyjkę o języczku, który wybrał się na wycieczkę po całej buzi. Dziecko wykonuje kolejne ćwiczenia: Języczek liczy górne ząbki, maluje prawy policzek, maluje lewy policzek, maluje podniebienie, dotyka czubkiem górnego wałka dziąsłowego, oblizuje wargi dookoła, dotyka czubkiem raz prawego, raz lewego kącika ust, sięga raz do nosa, raz do brody.

Życzę udanej zabawy. Za jakiś czas podam następne propozycje ćwiczeń logopedycznych. Serdecznie wszystkich pozdrawiam – pani Kasia